Ben je een hondenliefhebber en op zoek naar de beste tips en adviezen? Dan ben je hier aan het juiste adres! Van het kiezen van voer tot het herkennen van stresssignalen en socialisatie, hier deel ik mijn inzichten als ervaren hondentrainer.
Ontdek nieuwe onderwerpen en blijf op de hoogte van de nieuwste items op mijn blog. Verrijk je kennis over je favoriete huisdier met Hondenschool Focus!
Waarom je beter even wacht met het geven van een commando
Je leert je hond iets nieuws. Je hebt een koekje in je hand, je zegt enthousiast “zit!” en… je hond kijkt je vragend aan. Geen zit. Geen idee wat je bedoelt. Huh? Dat is precies waarom ik deze blog schrijf.
In mijn lessen zie ik het vaak gebeuren: een baasje is fanatiek bezig met trainen, wil netjes een commando gebruiken en zegt het dan ook meteen zodra er voor het eerst geoefend wordt. Logisch, want we zijn als mens gewend om dingen te benoemen. Wij communiceren veel met woorden. Maar voor je hond is dat commando op dat moment nog betekenisloos. Hij kent de oefening nog niet, laat staan het woord dat eraan vastzit. En dus raakt hij in de war.
Eerst snappen, dan benoemen
Stel je voor dat jij voor het eerst leert fietsen, maar je instructeur roept meteen "versnelling drie, stuur naar links, trappen maar!". Je hebt nog geen idee hoe je moet balanceren of waar je voeten moeten staan. Zo voelt het voor je hond als je te vroeg een cue/commando toevoegt.
Bij het aanleren van een nieuwe oefening werk je in stappen:
- De hond laten ontdekken: Wat levert iets op? Wat wordt hier bedoeld?
- Herhalen en bevestigen: Aha! Als ik dit doe, krijg ik iets lekkers. Dit is de bedoeling.
- Betekenis koppelen: Pas als de hond de beweging snapt en soepel uitvoert, voeg je het bijbehorende woord toe (de cue/het commando).
- Oefenen mét cue/commando: Dan pas leert je hond dat het woord ook echt íets betekent.
Een herkenbaar voorbeeld: ‘poot geven’
Veel mensen willen hun hond leren ‘poot geven’. Wat ze dan vaak doen, is het woord “poot” zeggen en tegelijkertijd proberen het pootje van de hond op te tillen. Maar stel je even voor dat je hond nog geen flauw idee heeft waarom jij zijn poot aanraakt. Wat hij wél merkt, is dat als hij zijn pootje laat hangen, er iets lekkers gebeurt.
Dus wat doe je eerst?
Je houdt iets lekkers vast, beweegt je hand op een manier waardoor je hond uit zichzelf zijn pootje optilt, of je tikt zachtjes tegen zijn poot tot hij beweegt. Zodra hij ook maar een beetje zijn poot optilt of aanbiedt, belonen! Geen cue/commando gebruiken. Gewoon herhalen, herhalen en belonen.
Na een paar herhalingen snapt je hond: “hé, dit bedoel je dus!” Dán pas voeg je het woord “poot” toe, vlak vóórdat hij het gedrag laat zien.
Zo leert je hond wat “poot” betekent, in plaats van dat hij moet gokken of het misschien zitten, staan, af of iets anders was.
Wat gebeurt er als je te vroeg bent?
– Je hond gaat gokken wat het woord betekent
– De cue/commando raakt ‘vervuild’, want hij wordt steeds in een andere context gezegd
– Jij raakt gefrustreerd omdat het lijkt alsof je hond ‘niet luistert’
– Je hond raakt zijn motivatie kwijt
Timing is alles
Mijn advies: focus eerst op wat je van je hond vraagt, niet op hoe je het noemt. Geef je hond de ruimte om het gedrag aan te leren met hulp van jouw lichaamstaal, een beloning, of een target. Zodra je ziet dat hij het gedrag snapt en het echt een paar keer soepel herhaalt, is het moment daar om het ‘woordje’ te introduceren. En vanaf dat moment ga je het woord pas gebruiken vóór het gedrag.
Kort samengevat
🔹 Gedrag eerst, cue/commando later
🔹 Geef je hond de kans om te ontdekken wat werkt
🔹 Voeg de cue/commando pas toe als het gedrag vlot gaat
🔹 Oefen daarna met cue/commando vóór het gedrag, zodat je hond de betekenis leert
Zo help je je hond écht leren. En dat maakt trainen leuker, duidelijker én succesvoller voor jullie allebei.
